Kimyasal Soyma

Kimyasal Soyma

Kimyasal Soyma; cilde uygulanan soyucu ve yenileyici etken maddelerle, derinin üst ve alt tabakalarında kontrollü hasar oluşturularak ciltte kontrollü iyileşmenin başlatıldığı bir tedavi yöntemidir. Uygulamada kullanılan maddeler, tedavinin etki derinliği ve sonucunda belirleyicidir. Uygulamanın etkisi yüzeyel keratin tabakasında tutulabileceği gibi, çok daha derine, dermise kadar ulaşarak hücre yenilenmesi başlatılabilir.

Uygulama etkisi; çok yüzeyel, yüzeyel, orta ve derin olarak dört grupta toplanabilir. En sık uygulanma nedeni olan deri yenileme ve fototermal hasarların tedavisinde, orta güçte kimyasal soyma ajanları kullanılır. Orta güçte ajanlar derinin koruyucu üst tabakasını bozmadan, üst epidermis ile alt dermis tabakaları arasındaki koruyucu yapı olan bazal membrana ulaşılır. Epidermis ve bazal membranda hücreler arası bağlanmaları kopararak atılmalarını ve yeni hücrelerin oluşumunu sağlar. Üst koruyucu keratin hücrelerin bütününe zarar vermemesi sayesinde, kabuk şeklinde büyük soyulma olmaksızın, 3. günde başlayan kepeklenme şeklinde cilt yenilenmesi gözlemlenir. Daha derindeki dermis tabakasında ise çok daha az yıkıcı etkiye sahiptir ve hücreler arasındaki matriksin yeniden yapılanmasını sağlarak kollajen üreten fibroblastları uyarır; su, mineral ve antioksidan vitaminleri tutan glikoproteinlerin üretimini artırır.

Çok daha kuvvetli ajanların kullanıldığı yara izi ve dermiste bulunan hasarları tedavilerinde, bazal membran ve dermiste kontrollü yoğun hasar oluşturulur. Yoğun yıkıma ulaşılacak kuvvetli ajanlar kullanımında işlem esnasında kızarma ve şişkinlik gözlemlenir, iyileşme kabuklanmalar şeklinde beklenir. Uzun süreli kızarıklık ve leke riski oluşumu, tedavi sonrasında yara bakımı, yoğun güneşten korunma ve devam tedavileri gerektirir.

Epidermiste;
- Hücre arası bağlantı ve keratonist hücrelerinin azalmasını sağlar.
- Böylece gözeneklerde oluşan siyah nokta tıkaçlarının çıkması, yağ bezlerinin çalışmasının azalması, yeni hücre üretiminin artması sağlanır.

Bazal mebranda; - Bozulan leke hücrelerinin atılması, sağlıklı melanositlerin yeniden üretilmesini, bazal mebranı besleyen dermis hücrelerinin daha aktif çalışması sağlanır.

Dermiste; - Tahriş edici etkinin gücüne bağlı olarak; hücreler arasındaki matriks yapının tekrar üretimi ile sağlıklı glikoprotein ve kollejen üretiminin artması sağlanır.
- Yara izi gibi skarların yapışıklığının azalması ve yeniden yapılanmasında kullanılır.

En yaygın kullanılan kimyasal ajanlar:
- Glikolik Asit
- Mandelik Asit
- Piruvik Asit
- Triklorasetik Asit
- Laktik Asit
- Azelaik Asit
- Retinoik Asit
- Fitik Asit
- Salisilik Asit
- Resorcinol
- Fenol

Ajanlar, tedaviye ve istenen etkiye göre tek veya kombine şekilde kullanılabilir.